کشف ستاره‌ای با «دو چهره» که دانشمندان را سردرگم کرده است
تاریخ انتشار: ۵ مرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۳۲۵۴۹۵
اخترشناسان به تازگی ستاره‌ای را در کیهان یافته‌اند که می‌گویند به لحاظ ساختاری، ترکیبی عجیب و منحصر به فرد دارد. دانشمندان می‌گویند یک کوتوله سفید با نام «ژانوس» را کشف کرده‌اند که یک طرف آن به طور کامل از هیدروژن و طرف دیگر از هلیوم تشکیل شده است.
به گزارش خبرگزاری برنا؛ این برای اولین بار است که اخترشناسان یک ستاره منفرد با دو سمت متفاوت را پیدا می‌کنند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
دکتر ایلاریا کایاتزو، اخترفیزیکدان در مؤسسه فناوری کالیفرنیا که این تحقیق را هدایت کرده است، می‌گوید: «سطح کوتوله سفید از یک سمت به سمت دیگر کاملاً تغییر می‌کند. وقتی مشاهدات را به افراد نشان می‌دهم، آنها متحیر می‌شوند.»
این جرم کیهانی که بیش از هزار سال نوری از زمین فاصله دارد، در صورت فلکی ماکیان واقع شده است و اولین بار در رصدخانه پالومار کلتک در نزدیکی سن‌دیگو دیده شد.
نام علمی این ستاره «ZTF J203349.8+322901.1» است، با این حال اخترشناسان آن را به نام خدای دروازه‌ها در اساطیر روم باستان، که عموما با دو چهره توصیف می‌شود، «ژانوس» نامگذاری کرده‌اند.
این کوتوله سفید که هر ۱۵ دقیقه یک چرخ به دور محور خود می‌زند، از نزدیک در هر دو طرف رنگی آبی و با درخشندگی مشابه دارد. با این حال در سمت هلیوم متخلخل و با ظاهری وصله‌دوزی شده همچون خورشید خودمان دیده می‌شود، در حالی که در طرف هیدروژنی صاف و یکدست به نظر می‌رسد.
توضیح ماهیت دو وجهی این ستاره دشوار است، چرا که سطح بیرونی آن از گاز چرخان ساخته شده است.
یک توضیح می‌تواند این باشد که ژانوس در حال گذراندن یک دوره انتقالی نادر است. چنین دوره‌ای معمولا در طول تکامل کوتوله سفید رخ می‌دهد.
در واقع کوتوله‌های سفید بقایای در حال جوشیدن ستارگانی هستند که زمانی شبیه خورشید ما بودند. همانطور که ستارگان پیر می‌شوند، به غول‌های قرمز رنگی تغییر شکل می‌دهند و در نهایت پس از انقباض در هسته یک کوتوله سفید متراکم، آتشین و داغ با جرمی تقریبا معادل خورشید ولی با حجمی فقط به اندازه زمین از آنها برجا می‌ماند.
توضیح ماهیت دو وجهی این ستاره دشوار است، چرا که سطح بیرونی آن از گاز چرخان ساخته شده است.
یک توضیح می‌تواند این باشد که ژانوس در حال گذراندن یک دوره انتقالی نادر است. چنین دوره‌ای معمولا در طول تکامل کوتوله سفید رخ می‌دهد.
در واقع کوتوله‌های سفید بقایای در حال جوشیدن ستارگانی هستند که زمانی شبیه خورشید ما بودند. همانطور که ستارگان پیر می‌شوند، به غول‌های قرمز رنگی تغییر شکل می‌دهند و در نهایت پس از انقباض در هسته یک کوتوله سفید متراکم، آتشین و داغ با جرمی تقریبا معادل خورشید ولی با حجمی فقط به اندازه زمین از آنها برجا می‌ماند.
دکتر کایازو می‌گوید: «کوتوله‌های سفید، به جز مواردی نادر، در سطح خود از حالت هیدروژنی به حالت هلیومی تغییر می‌کنند. ما احتمالا سر بزنگاه رسیدیم و یکی از این کوتوله‌های سفید را حین این رویداد مشاهده کردیم.»
با این حال اگر چنین چیزی رخ داده باشد، یک سوال دیگر باقی می‌ماند؛ چرا این فرایند به شکلی نامتوازن و بی‌قرینه رخ داده است؟ دانشمندان بر این باورند که یک میدان مغناطیسی نامتقارن می‌تواند باعث شود که انتقال به روشی کج رخ دهد.
آقای کایازو در این باره می‌گوید: «اگر میدان مغناطیسی در یک طرف قوی‌تر باشد، می‌تواند همرفت (حباب زدن در لایه هلیوم) را محدود کند. از طرف دیگر ممکن است جریان همرفت غالب شده و بنابراین لایه هیدروژن را از بین برده باشد.»
انتهای پیام/
آیا این خبر مفید بود؟نتیجه بر اساس رای موافق و رای مخالف
منبع: خبرگزاری برنا
کلیدواژه: جرم رصدخانه زمین فناوری گاز کوتوله های سفید کوتوله سفید
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.borna.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری برنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۳۲۵۴۹۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ماه در وضعیت اوج خورشیدی قرار می‌گیرد
ماه هفتم اردیبهشت به دورترین فاصله از خورشید خواهد رسید و در فاصله ۱.۰۰۸۷ واحد نجومی آن قرار می‌گیرد.
به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، چرخش ماهانه ماه به دور زمین باعث می‌شود _جمعه، هفتم اردیبهشت_ به دورترین نقطه از خورشید در فاصله ۱.۰۰۸۷ واحد نجومی از خورشید برسد، این اتفاق تقریباً هم‌زمان با عبور از ماه کامل رخ می‌دهد.
زمانی که ماه در وضعیت اوج خورشیدی قرار می‌گیرد، زمین در فاصله ۱.۰۰۶۳ واحد نجومی از خورشید و ماه در فاصله ۱.۰۰۸۷ واحد نجومی از خورشید قرار می‌گیرد، فاصله بین ماه و زمین نیز ۰.۰۰۲۶ واحد نجومی یا ۳۹۲ هزار کیلومتر خواهد بود.
کد خبر 748025
پلمب بیمارستان محب مهر به دلیل کشف حجاب صحت ندارد